تاریخچه سنگنوردی - دانلود رایگان
دانلود رایگان تعداد صفحه : 27تاریخچه سنگنوردی در اواخر دهه ۱۹۵۰ والتر بوناتی W-Bonatti از جبهه جنوب غربی سوزن
دانلود رایگان
| تاریخچه سنگنوردیفرمت فایل: ورد- Word مرجع فایل - قابل ویرایش ) تاریخچه سنگنوردی در اواخر دهه ۱۹۵۰ والتر بوناتی W-Bonatti از جبهه جنوب غربی سوزن درو بالا رفت در آن زمان دیگر سنگنوردانی همچون لامز، جونز و ... اقدام به اجرای اینگونه صعودها بر روی دیواره ها نمودند. در آمریكا نیز سنگنوردان زیادی پیدا شدند كه دست به این كار زدند كه بطور نمونه می توان از صعودهای هنری باربر و جرج لوودر ۱۹۷۵ یا نمود. از جدیدترین صعودهای انجام شده به این روش می توان از صعود پر سر و صدای كورت آلبرت Kurt Albert بر روی برج ترانگو یاد كرد و یا می توان از صعودهای توموسزن كوهنورد معروف یوگسلاو در سه صعود زنجیره ای انفرادی بر روی سه دیواره بزرگ آلپ و یا سه صعود یك روزه بر روی ایگر و ماتر هورن و گراند ژوراس توسط كریستف پرفی یاد نمود. اصول گام برداری در سنگنوردی هنگام كوهنوردی باید انرژی خود را به گونه ای تقسیم نماییم تا كمتر خسته شویم. تند راه رفتن در سربالایی ها به ویژه در كسانی كه فاقد آمادگی جسمانی لازم اند یا این كه كوله پشتی سنگینی با خود به همراه دارند، نه تنها باعث تنگی نفس خواهد شد بلكه مصرف انرژی بیشتری را می طلبد اگر این عمل ادامه یابد، شخص كوهنورد به اصطلاح خواهد برید بیشتر كسانی كه در كوه می برند آن هایی هستند كه انرژی خود را به خوبی تقسیم ننموده اند. طول قدم یك كوهنوردی باید با در نظرگرفتن قد و عوامل دیگری همچون شیب مسیر تنظیم شود. در مكان های تقریباً تخت كه شیب اندكی دارد، می توان قدم های بلندتری برداشت. ولی در سربالایی و مكان های پرشیب باید فاصله قدم ها را كوتاه تر گرفت تا خستگی به كمترین میزان خود رسد. هنگام راهپیمایی باید تمام سطح پا را روی زمین گذاشت. اما در بعضی از سربالایی ها می توان فقط از قسمت جلویی پا نیز استفاده كرد. یكی از نكات بسیار مهم در كوهپیمایی، تنفس صحیح هنگام صعود و فرود است. زیرا كه با تنفس صحیح پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |